1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
|
<!-- retain these comments for translator revision tracking -->
<!-- original version: 18917 -->
<sect1>
<title>Partizioen sorrerarako gomendaturiko jarraibideak</title>
<para>
Erabiltzaile hasiberrien makina, Debiandun ekipo pertsonal, etxerako sistema eta, orokorki, erabiltzaile batek soilik erabiliko dituen makinetan, <filename>/</filename> helbidetegian partizio bakar bat (eta swap) sortzea da hasierarik egoki eta errazena. Baina zure partizioa 6 GB baino handiagoa bada, aukeratu ext3 partizio mota. Ext2 erako partizioek noizean behingo azterketa bat behar dute fitxategi sistemaren osotasuna ziurtatzeko, eta honek sistema abiaraztea asko moteltzen du partizioa handiegia denean.
</para><para>
Erabiltzaile anitzedun sistementzako, edo toki huts asko dutenentzako,
<filename>/usr</filename>, <filename>/var</filename>, <filename>/tmp</filename> eta <filename>/home</filename> helbidetegietariko bakoitzerako partizio bat sortzea, <filename>/</filename>renagandik bananduta.
</para><para>
Ziurrenik <filename>/usr/local</filename> partizio banatu bat beharko
duzu Debian sistematik kanpoko programa asko instalatzeko asmoa
baduzu. Zure makina posta zerbitzari bat izan behar bada,
<filename>/var/mail</filename>entzako aparteko partizio bat beharko
duzu. Maiz, <filename>/tmp</filename>entzako partizio banatu bat sortzea egokia izaten da. 20tik 50 MBrako tokia ematea nahikoa da.
Erabiltzaile kontu ugaridun zerbitzari bat osatzen bazabiltza, guztiz
gomendagarria da <filename>/home</filename> partizioa besteetatik banatzea. Orokorrean, diska nola zatitu berari emango zaion erabilerarekin loturik dago.
</para><para>
Zailtasun handiko sistementzako <ulink url="&url-multidisk-howto;">
Multi Disk HOWTO</ulink> irakurri beharko zenuke. Bertan sakonki landuriko informazioa dago, batez ere ISPen intereserako eta zerbitzari bat jarri nahi dutenentzako.
</para><para>
Elkartrukerako partizioaren (swap) neurriari dagokionean, ikuspuntu
ezberdin ugari daude. Horietako bat, egokienetarikoa, daukan memoria
beste swap egokitzea da. Gehienetan ez da 16 MBetik behera aukeratzea
gomendatzen, baina ez beti. Salbuespenak daude, noski. 10000 ekuazio,
denak batera, ebazteko lanetan bazabiltza 256 MBtako memoriadun
sistema batekin, gigabyte bat (edo are gehiago) swap beharko duzu.
</para><para arch="m68k">
Bestalde, Atari eta Mac-ek swap handi bat jarrita ere ez dute
ezberdintasun garrantzitsurik nabaritzen. Beraz, swaperako partizio
erraldoi bat jarri beharrean, ahalik eta RAM memoria gehien lortu.
</para><para>
32 bitdun egituretan (i386, m68k, 32-bit SPARC, PowerPC,...),
elkartrukerako partizio (swap) batek gehienez ere 2 GB izan
ditzake. Hau aski izan beharko litzateke edozein instalaketa
motatarako. Dena dela, swapen zure gutxienezko ezaugarriak oso
handiak badira, elkartrukearen karga banatzen saiatzea duzu onena,
zenbait diskaz baliatuz (<quote>spindles</quote> izenez ezagutuak)
eta, ahal bada, SCSI edo IDE kate ezberdinak erabiliz. Nukleoak swaparen
erabilera orekatuko du elkartrukerako partizio ezberdinen artean,
etekin handiagoa lortuz, honela.
</para><para>
Esaterako, 32 MB RAM dituen makina zahar bat badugu eta 1.7 GBdun IDE diska
bat <filename>/dev/hda</filename>n, beste sistema eragile batentzako
500 MBetako partizio bat sortzea egokia litzateke,
<filename>/dev/hda1</filename>elkartrukerako partizio (swap) baterako 32 MB
<filename>/dev/hda3</filename>n eta 1.2 GB inguru
<filename>/dev/hda2</filename>n, Linuxentzako partiziorako.
</para><para>
Sistema instalakuntzan lagungarri egingo zaizkizun adibide gehiagotarako, aztertu <xref linkend="tasksel-size-list"/>.
</para>
</sect1>
|
